HEMDEM
Gözlerindeki korkuyu görmemek mümkün değildi. Hani derler ya göz bebekleri titriyor diye işte tam öyle. Giydiği lacivert takım vücuduna tam oturmuş, geniş omuzlarını daha da ortaya çıkarmıştı. Üsten attığı bakışı beni korkutuyordu. Alnıma dayadığı silahın kabzası öyle güzeldi ki gümüş rengi gözümü alıyordu. Komple siyah olan silahın sadece kabza kapağı gümüştü ve sanki daha önce el sürülmemiş gibiydi. Emniyet mandalı açık her an patlamaya hazırdı. Silahı tutanın birinden emir aldığı belliydi. Çünkü onca lafımdan sonra beni vurması gerekirdi. “Ellerin titriyor, istersen oyuncak sandığın aleti indir de yüzünle konuşalım.” Adam elindekini indirdi. O an bir oh çekmek istedim fakat beni ne beklediğini hala bilmiyordum. Rahatlamama izin verilmeden ensemde bir soğukluk hissettim. Gözlerimi etrafımda gezdirdim, herkes korkan gözlerle bana bakıyor sanki bağırmak için izin istiyorlardı. Birçok kız sessiz sessiz ağlıyordu. Ensemdeki soğuk metal biraz daha bastırılınca küçük bir inil