ŞURİMŞİNE
Karşısında
ağlamıştım, gözyaşımı bile silmedi..
Ben
hayatımda kimseyle paylaşmadığım şeyleri onunla paylaştım, asla yapmam
dediklerimi onunla yaptım. Onunsa bana verebileceği sadece terk edişi. Sessiz
yalvarışlarımın hiçbir anlamı yoktu onun için..
Elleriyle değil gözleriyle hükmediyordu bana.
En sevdiğim bardağımı elinden düşürüp kırdığında bana attığı o masum bakışı
asla çıkmıyor aklımdan. Yeni aldığım makyaj malzemelerini poşette görmeyip çöpe
attığında kendini safça savunuşu, kızamamıştım bile o haline. Bir bebeği
gördüğünde uzaklara dalıp gitmesi, kahveyi şekerli sever mesela, dört yıldır
asla şekersiz kahve içiremedim ona. Kız
kardeşi iş görüşmesi için giyeceği gömleği ütülerken yakmıştı, gözlerinden ateş
çıkıyordu ama kardeşine bağırmak yerine onu alttan alışı
O sert duruşunun ardında yatan yumuşacık kalbi
artık toprağın altında. Tanıdığı herkes, tüm arkadaşları burada, mezarının
başında. Sevdiğim adam beyaz kefenin içinde toprağa giriyor. Dualar okunuyor,
insanlar ailesine baş sağlığı diliyor ve ayrılıyor. Sadece ailesi kalıyoruz
burada. Yanı başında. Annesi perişan halde, gözleri kıpkırmızı oğlunun mezarı
başında, kafasını toprağa dayamış, ağlamaktan ve dua etmekten başka bir şey
gelmiyor elinden. Babası “Erkekler ağlamaz” baskısını yıkıp geçmiş kenarda
duran eski banka oturmuş ağlıyor, babam yanında destek olmaya çalışıyor. Ben
mi? Ben bundan sonra, o olmadan nasıl devam ederim onu düşünüyorum. Birini
sevmek, onunla bir hayat paylaşmak çok farklı. Hani büyüklerimiz derler ya
‘Evlilik ciddi bir müessese, evlilik bir kurum’ diye, evet öyle. Aynı evi
bambaşka bir insanla paylaşmak hatta hayatını paylaşmak. Artık hiçbir şey
sadece sana ait değil ve artık başka bir insanın sorumluluğu da sende. Evlilik
sadece çocuk yapmak değil ve doğan çocuk temeli çatırdamış bir evliliği
düzeltmiyor. Bir bebeğimiz olmadı, olsaydı da her şey yine böyle olacaktı.
Dünyanın öbür ucunda uçan kelebeğin bize bir etkisi olmuyordu.
Sevgilim,
sen hayata gözlerini yumalı daha yirmi dört saati yeni geçti. Şimdi bu soğuk
havada yanıma gelip beni sıkıca sarsan. Gözlerini gözlerime dikip bana beni
sevdiğini söylesen, bana o gülüşünü göstersen.
Bir
saliselik dikkatsizlikti seni benden alan sevgilim. Bir kendini bilmezin
sarhoşluğu senin ömrünü bitiren.
Şimdi
gözlerimi kapatıyorum sevgilim ve açtığımda yanında olacağım..
Seni,
seviyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder